Vlaanderen trekt volop de kaart van een meer diverse arbeidsmarkt
Op de werkgelegenheidsconferentie wordt nagegaan hoe we in ons land mensen met een migratieachtergrond sneller kunnen toeleiden naar de arbeidsmarkt. Om de relance op de arbeidsmarkt te bevorderen en de algemene werkzaamheidsgraad in Vlaanderen en België te verhogen, zijn belangrijke inspanningen nodig. Vlaams minister van Werk Jo Brouns wil volop de kaart trekken van meer diversiteit op de arbeidsmarkt.
Het globale plaatje
In Vlaanderen zijn volgens de studie van professor Baert 665.400 mensen inactief. 49.100 (of een goede 7%) onder hen heeft een niet-Europese nationaliteit. Als we naar alle mensen van niet-Europese nationaliteit in Vlaanderen kijken, zien we dat 41,1% onder hen inactief is. Onze regio bevindt zich daarmee boven het Europees gemiddelde van 29%.
Er is nog heel wat werk aan de winkel wanneer het gaat over de werkzaamheidsgraad van inwoners met een niet-EU27 achtergrond. Zo blijken personen met een niet-EU achtergrond vaker korter geschoold. Ook kampen zij vaker met discriminatie, hebben ze vaker een taalachterstand en bestaan er ook culturele verschillen, zoals de verwachting dat vrouwen vaker thuis blijven om bepaalde zorgtaken op te nemen.
Wat doet Vlaanderen?
Vlaanderen heeft al diverse maatregelen genomen die op termijn vruchten moeten afwerpen.
Zo werkt VDAB op maat van de werkzoekende. VDAB gaat na of er een taalopleiding nodig is, welke interesses de werkzoekende nodig heeft en of er een beroepsopleiding nodig is. Daarnaast is er een talenplan Vijf voor Taal waarbij extra ingezet wordt op het aanleren van het Nederlands. 90% van de vacatures vereist namelijk een goede tot zeer goede kennis van het Nederlands. We moeten voor personen met een migratieachtergrond extra inzetten op taalopleidingen en beroepsopleidingen, zoals het geïntegreerd Nederlands én een beroep leren op de werkplek. De individuele beroepsopleiding met taalondersteuning (IBO-T) is hier een goed voorbeeld van.
Zeker inactieven zijn niet altijd gemakkelijk te bereiken omdat ze geen uitkering ontvangen. Daarom gaat VDAB aanklampend te werk, waarbij zij, de lokale besturen of gespecialiseerde partners deze mensen opzoekt en aanspreekt in hun vertrouwde omgeving. Het is belangrijk dat we inzetten op rolmodellen waaraan mensen zich kunnen spiegelen.
Op 1 maart trad ook het nieuwe inburgeringsdecreet in Vlaanderen in voege. Hierdoor wordt elke inburgeraar binnen de 2 maanden ingeschreven bij VDAB. Op die manier willen we inburgeraars vanaf hun eerste stappen in de Vlaamse samenleving met VDAB en de arbeidsmarkt vertrouwd maken. We laten hen niet los en bieden hen de nodige ondersteuning op de arbeidsmarkt. We willen dit ook als good-practice naar voren schuiven voor de andere deelstaten. Vlaanderen liet zich voor dit vernieuwde inburgeringsbeleid inspireren door landen als Denemarken en Zweden.
Binnen het kader van de sectorconvenants wordt door 38 sectoren een nulmeting uitgevoerd om de aard (discriminatie op basis van leeftijd, herkomst,…) en mate (hoe vaak komt het voor?) van discriminatie binnen de eigen sector in beeld te brengen. Het zal de eerste keer zijn dat hier op een gestructureerde manier onderzoek naar gebeurt en dit in overleg met de werkgevers en werknemers van een sector
Er zijn ook heel wat personen met een migratieachtergrond die in het buitenland een diploma hebben behaald, of buiten een formele werkcontext competenties hebben verworven en die nog niet erkend zijn. Hiervoor hebben we het EVC-kader (Erkennen van Verworven Competenties). De werkzaamheidsgraad van vrouwen met een migratieachtergrond ligt bijvoorbeeld erg laag. Via EVC kunnen zij verkorte trajecten volgen in functie van het behalen van een diploma als bijvoorbeeld zorgkundige of kinderbegeleider. Ook in de zorg is de krapte immers pertinent.
De krapte is een verhaal van kansen geven en kansen grijpen
De krapte op de arbeidsmarkt is nijpend. We hadden in Vlaanderen in april 81.000 openstaande vacatures en hebben elk talent nodig op onze arbeidsmarkt. Niet alleen werkzoekenden willen we begeleiden naar een job maar ook inactieven willen we warm maken voor onze arbeidsmarkt.
Vlaams minister van Werk Jo Brouns: ‘Ik wil een ambassadeur zijn van mensen die werken en ondernemen, maar ook van die mensen die dat even niet kunnen of nog op zoek zijn naar werk. Diversiteit is wat mij betreft een absolute troef op de werkvloer. Bedrijven met uiteenlopende profielen op de werkvloer halen immers betere resultaten, zoals minder personeelsuitval, een betere werksfeer en een hogere productiviteit. Ik roep bedrijven op om een inclusief rekruteringsbeleid te voeren. We moeten met andere woorden die krapte ombuigen tot een kans. Op korte termijn willen we samen met de sociale partners een werkgelegenheidsakkoord afsluiten, dat ook oog moet hebben voor diversiteit.’
